Met ergotherapie vallen voorkomen
Door de vergrijzing komen er elk jaar meer senioren na een valongeval op de Spoed-eisende Hulp terecht, of zelfs in het ziekenhuis. Huisartsen en specialisten worden in hun praktijk regelmatig geconfronteerd met de ingrijpende gevolgen van een ernstige val.
Cijfers tonen aan dat bij het ouder worden de kans op een valincident toeneemt. Struikelen komt het vaakst voor, bijvoorbeeld over een steen, tegel of drempel. Uitglijden in de douche overkomt senioren ook regelmatig, net als vallen van de trap, uit bed of van een stoel of bank. Meer dan de helft van de letsels na zo’n ongeval is een fractuur, vaak een pols- of heupfractuur.
Naast fysieke gevolgen, heeft een val ook sociale gevolgen waardoor mensen hun zelfredzaamheid, zelfstandigheid en mobiliteit (tijdelijk) kunnen verliezen met diverse psychosociale factoren als vereenzaming en/of depressie als gevolg.
Wilt u het risico op (opnieuw) vallen verkleinen?
De ergotherapeut neemt tijdens een huisbezoek samen met u (indien wenselijk ook met partner of mantelzorger) door welke risicofactoren een rol spelen. Risicofactoren kunnen bijvoorbeeld zijn: mobiliteit en evenwicht, duizeligheid, zicht, incontinentie, gedrag en cognitie, medicatiegebruik en huis- en omgevingsonveiligheid.
Vervolgens adviseert de ergotherapeut hoe u het risico op vallen kunt verminderen. Het kan hierbij gaan om:
- Het vergroten van uw vaardigheden (b.v. op een veilige manier uw maaltijd bereiden in de keuken, veilig opstaan van bed)
- Het aanleren van andere gewoontes (b.v. zittend douchen)
- Het veranderen van de fysieke omgeving (b.v. weghalen van losliggende kleedjes of verbeteren van de verlichting)
Als dit nodig is, werkt de ergotherapeut samen met de arts (bijvoorbeeld vanwege medicatiegebruik), fysiotherapeut of anderen.